آژانس خبری موکریان - چکیده: قطعاً جنگی که ترکیه اکنون شروع کرده و قصد دارد همزمان دو جبهه را سرکوب کند، بسیار پرمخاطره است، همانطور که سیاست ریاکارانهای که در قبال پ ک ک در پیش گرفت و از یک سو با آنها مذاکره کرد و از سویی دیگر داعش را به جانشان انداخت، سیاست پرمخاطرهای بود. در واقع علت اصلی موضع دوپهلو و مبهم ترکیه علیه داعش از همان ابتدا هم ترس از پیروزی کردهای عراق و سوریه و تحریک شدن کردهای ترکیه برای درخواست خودمختاری بیشتر و تضعیف شدن دولت مرکزی بود.
حمله هواپیماهای جنگی ترکیه علیه مواضع داعش در خاک سوریه، موافقت دولت آنکارا با استفاده امریکا از پایگاههای نظامیاش علیه داعش و دستگیری گسترده افرادی که مظنون به همکاری با داعش و شبه نظامیان کُرد بودند، از تحولات جدید خاورمیانه به شمار میرود و اگر ترکیه به این مسیر جدید ادامه دهد، ای بسا برخورد ائتلاف بینالمللی علیه داعش قدرتمندتر از گذشته خواهد بود و تردد تروریستها و انتقال پول و تسلیحات از مرزهای ترکیه به سوریه نیز متوقف شود. با وجود این، شیوهای که ترکیه اکنون در پیش گرفته و همزمان داعش و حزب کارگران کردستان (پ ک ک) را هدف حملات خود قرار داده است به نظر میرسد نتیجهای جز پیچیده و خطرناک شدن تحولات برای خود ترکیه ندارد.
مشکل اینجاست که آنکارا از ابتدا تلاش میکرد داعش و پ ک ک را رودرروی هم قرار دهد و در حالی که مذاکرات صلح را با پ ک ک، جنبش جدایی طلب کردی دیرپا و رهبر زندانیاش عبدالله اوجالان از سال 2012 آغاز کرده بود اما در جریان مذاکرات همواره به دنبال راه دیگری برای ضربه زدن به پ ک ک بود و حمایت از داعش برای جنگ با حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (پ ی د) که خواهرخوانده پ ک ک در سوریه محسوب میشود. اتخاذ چنین سیاست متناقض و ریاکارانهای در قبال پ.ک.ک باعث گیجی و سردرگمی سیاسی میشود و در برخی مواقع همه چیز خراب میشود. اکنون هم دلیل حملات کنونی دولت ترکیه به پ ک ک ممکن است از بیم آن باشد که دشمنی داعش و پ ک ک به خاک ترکیه کشیده شود، اتفاقی که در حادثه انتحاری سوروچ رخ داد و 32 شهروند کرد ترکیه در خاک این کشور نزدیک مرز سوریه کشته شدند و پس از آن هم پ ک ک دو پلیس ترکیه را به خاطر ضعف پلیس در حفظ جان کردها کشت. در این روزها رسانههای اپوزیسیون پر بود از اتهامات سراسر خشم علیه دولت که موضع جدی ضد داعش اتخاذ نکرده است. قطعاً جنگی که ترکیه اکنون شروع کرده و قصد دارد همزمان دو جبهه را سرکوب کند، بسیار پرمخاطره است، همانطور که سیاست ریاکارانهای که در قبال پ ک ک در پیش گرفت و از یک سو با آنها مذاکره کرد و از سویی دیگر داعش را به جانشان انداخت، سیاست پرمخاطرهای بود.
ترکیه از ابتدای شکلگیری ائتلاف بینالمللی ضد داعش نیز یکی از اعضای مضطرب ائتلاف بود زیرا از یک سو جاهطلبیهایش برای هدایت، رهبری و شکل دادن به منطقه ناکام مانده بود و از سوی دیگر نگرانیهایی درباره تأثیر تحولات منطقه بر قدرت گرفتن جدایی طلبان کرد ترکیه داشت. در واقع علت اصلی موضع دوپهلو و مبهم ترکیه علیه داعش از همان ابتدا هم ترس از پیروزی کردهای عراق و سوریه و تحریک شدن کردهای ترکیه برای درخواست خودمختاری بیشتر و تضعیف شدن دولت مرکزی بود.
جهان ایده آل برای آنکارا جهانی است که در آن هم سوریه و هم عراق بار دیگر به عنوان دو کشور بتوانند اقلیتهای کرد خود را کنترل کنند تا ترکیه هم مجبور نشود مقابل کردهای خود کرنش کرده و خودمختاریهای بیش از حد به آنها بدهد.
ترکیه پیشتر برای مصالحه و معامله با دولت دمشق درباره کردهای سوری تلاشهایی کرده و شکست خورده بود و پس از آن بود که دولت آنکارا به یکی از مخالفان جدی بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه تبدیل شد و از گروههای معارض ضد اسد حمایت کرد و همزمان تعهداتی را که ممکن بود در راستای آن به کردهای سوریه کمک شود، نادیده میگرفت.
تحولات اخیر در سیاست خارجی و امنیتی ترکیه ممکن است ترکیه را در ائتلاف ضد داعش فعالتر کند اما این کشور باید به جای جنگیدن با پ ک ک و همسنگ قرار دادن این گروه با داعش، مذاکرات صلح خود را با پکک احیا کند.
منبع: گاردین/ ترجمه: کبری آکیش- شرق